Zen zijn is het makkelijkst onder rustige omstandigheden. Zittend op je kussentje met een stokje wierook aan, nog geen werkafspraken, geen mensen die iets van je willen, geen stress.
Zen is wat moeilijker onder ónrustige omstandigheden. Als je bijvoorbeeld net een naar telefoontje hebt gehad en dingen wilt regelen en niet door kunt pakken omdat andere mensen eerst in actie moeten komen.
‘Toe nou toe nou toe nou’… denk ik dan. Niks ‘laat alles maar langskomen, je hoeft er niks mee’, niks ‘adem in en uit en opnieuw… ‘.
Maar toch… één van de fantastisch mooie dingen van de zen filosofie is dat je je aandacht er bij houdt. Altijd en altijd in het hier en nu. Als je mediteert doe je dat ook met je ogen open. Omdat het dus belangrijk is dat je je aandacht er bij houdt. Juist als je ff niet op dat kussentje voor je uit zit te ademen, maar bijvoorbeeld in het verkeer zit en, laten we zeggen, op de snelweg geconfronteerd wordt met een spookrijder. Juist dan is het niet zo heel handig om je ogen dicht te moeten doen om je op je adem te kunnen concentreren en je aandacht erbij te houden zonder te panikeren.
Ofwel, ‘onder alle omstandigheden’.
Daarom hou ik dus zo van de zen way of life. Omdat het lekker toepasbaar is. Onder.alle.omstandigheden. Dus ook als je net gebeld bent en heel naar bericht hebt gekregen en moet wachten op een volgend telefoontje. Voor een afspraak waarvan je niet weet wanneer die komt en wel weet dat het vervelend wordt. Ook dan hou je je aandacht erbij, ademt rustig door en zet op een rijtje wat er te doen is en wat je maar even over moet laten… in alle rust, je aandacht in het hier en nu en je ogen open.
Onder alle omstandigheden is immers niks meer en niks minder dan onder alle omstandigheden. 😉
©2020 SandraMEJacobs
saniszen 