Zelfgekozen lijden verhoogt je geluksgevoel… en zo was het koud (na)douchen (als oefening in dat zelfgekozen lijden), onderdeel van een zencursus.
De theorie hierachter is dat als je meer lijden kunt hebben, je ook meer plezier kunt ervaren. Of geluk, zoals je dat ook kunt noemen. Je rekt jouw adaptief vermogen zowel naar beneden als naar boven toe op. Als in dat je meer kunt hebben, meer kunt handelen en dus ook meer kunt ervaren.
Die koude douche was wel een dingetje. Ik hou er echt niet van. Ga ook in de sauna liever bij min 10 in mijn blootje naar buiten om af te koelen dan dat ik mezelf onder koude stralen zet of, erger nog, in een ijskoud dompelbad laat zakken. Mijn toenmalige vriendje vond het Spartaans. Maar, een goede leerling doet wat ze te doen heeft, dus voerde ik de opdracht uit en guess what? Het werkte! Ook de andere kant op. Naar die belofte van dat gelukkiger kunnen zijn dus. Echt, supertof. Ik was al zo’n gelukkig mens… 😊
Voorwaarde voor het slagen van deze ‘oefening’ is wel dat je je eigen lijden kiest. Lijden dat je wordt opgelegd, bijvoorbeeld omdat iemand een mes tussen je ribben steekt, werkt zo niet.
Aan dat zelf kiezen dacht ik toen ik met net ingezeepte haren onder een koude douche kwam te staan. Op een ochtend. Dat ik gewoon naar mijn werk moest.
Ik zag dat de waterdruk te laag was en wist dat ik dan dus de ketel moest gaan bijvullen. Op zolder. Met mijn haar ingesopt. En geen tijd.
Niet echt zelfgekozen lijden. Ook niet echt enorm lijden en dus besloot ik dat ik daar niet sjaggerijnig van ging worden, maar lijden vond ik het wel, zo ’s ochtends vroeg met een werkdag buiten de deur te gaan. Helaas kreeg ik de slang niet goed aangesloten en duurde het wel even voordat het allemaal gelukt was. Koud en met het sop inmiddels verworden tot een kleverig goedje maakte ik mijn douchebeurt af.
Wel trots dat ik niet die hele ketel van de muur had getrokken toen het niet zomaar lukte en ook omdat ik het mooi wel ff gefikst had. Als in ‘always look at the bright side of life!’.
En wat ik echt héél zen van mezelf vond was dat ik alles met volle aandacht had afgehandeld, met volledige inzet en verbonden met mijn gevoel en de situatie. Ik was niet in de stress geschoten en had daardoor zo rustig en met focus alles kunnen regelen dat ik uiteindelijk tóch nog op tijd op mijn eerste afspraak was, mét gewassen haar en de ketel nog op zijn plaats.
Díe realisatie vergrootte mijn geluk, dus hee, misschien werkt niet zelfgekozen lijden uiteindelijk ook wel geluksverhogend? Of zou dat afhangen van het behaalde resultaat? 😏
XS♥
©2020 SandraMEJacobs
saniszen 